Ik kon nauwelijks een etiket lezen en ik herkende bijna niets.
Marleen vond iets geel en uitgedroogds in een zak, maar het enige dat we uit de verkoopster kregen was dat het gekookt moest worden in water. Ze heeft het niet meegenomen, uit veiligheidsoverwegingen. Wij kennen onze Harry Potters.
Er waren zaden, bonen, kruiden, onduidelijke korrels en godzijdank geen opengesneden dieren aan haken. We waren midden in Amsterdam.
Na hard studeren in het theaterinstituut heb ik mezelf gisteren beloond met de Volkskrantbijlage over Lowlands, een kop koffie en Harry Potter deel 4 op een terras. Nog even en ik ben helemaal bijgelezen en klaar om aan deel 7 te beginnen. Die ligt nog netjes ingepakt in de kast.
En ik belde mijn zus, want die woont in Amsterdam.
Op een bruggetje hebben we mensen gekeken. We zijn de Beestenwinkel in geweest waar we een lichtgevend schaap kochten en plastic insecten die in een drilpudding komen. En toen was daar ineens de Chinese supermarkt. Exotisch lonkend. Met van die tekenfilmgeurslierten die ons onder de neus kriebelden en naar binnen lokten.
Al vrij snel had ik blikjes tamarindesap, 'grass jelly drink' en koude chrysantenthee in mijn handen. En een oplosmelkdrankje met gember en honing. We lieten ons maar meezuigen door felle kleuren en nieuwe vormen en drongen steeds dieper in de winkel door.
En op een plankje stond iets wat helemaal niet kan. Vegetarische eend. In een blikje.
Mock Duck.
Het moest mee.
En het blijkt lekker te zijn!
Het is geen eend. Het mist structuur. Het mist het vet waarin een echte eend zijn sterke smaak in bewaart. En het reliefje op de buitenkant dat geplukte huid moet voorstellen is een aanfluiting. Maar het smaakt een beetje naar eend en hoeveel kun je verwachten van gebakken gluten? Klaargemaakt in mandarijngembersaus kun je nu eend eten, voor weinig geld en nog steeds eenden recht in de ogen kijken.
Leve Mock Duck!
(Overigens was Mock Duck de bijnaam van Sai Wing Mock, een chinees-amerikaanse bendeleider die een bloederige bendeoorlog uitvocht in het New York van begin 1900. Hij droeg een malienkolder omdat er steeds aanslagen op zijn leven werden gepleegd.)
5 opmerkingen:
Mock Duck in mandarijngembersaus:
Knoflook en taugé roerbakken.
Mock duck in stukken toevoegen.
Cashewnoten, gesneden paprika en babymais toevoegen.
In een bakje versgeperst mandarijnensap, een scheut honing en een een scheut gemberstroop aanmaken met maizena.
Dat gooi je ook in de pan.
En dan eet je het allemaal op met rijst erbij.
De koude chrysantenthee in blik is geen aanrader. Het smaakt wel heel erg naar koude thee.
En hoe smaakt het tamarindesap? En bevalt de oplosmelk met gember en honing goed? Een aanrader?
Dank je Frank! Ik ben gek op eend, maar vooral op vegetarisch. Klinkt ideaal.
Ik ben nog een beetje huiverig, Jeska. Dus het tamarindesap blijft nog even in de kast.
En die grass jelly heb ik weleens in iets anders geproefd. Dat was toen geen succes. Het krijgt een herkansing. Later.
Maar die gemberdrank ik super, zeker met dit weer. Je wordt helemaal warm vanbinnen.
Yeah Frank, dat eten we binnenkort, blije eend.
Een reactie posten