maandag 30 juli 2007

Sprintje Onderlangs (van de Gastblogger van Mathijs)

Allereerst mijn welgemeende excuses: ik was straal vergeten te bloggen. Een doodzonde zonder weerga die niet goed te praten valt. Maar ik ga het wel proberen...

Waardoor word een mens vergeetachtig? Is het mogelijk dat een hoofd, waarin teveel opgeslagen moet worden binnen een bepaald tijdsbestek, op een gegeven moment 'vol' is, zoals een harde schijf dat kan zijn? Ik denk het niet, omdat andere dingen die beduidend nuttelozer kunnen zijn wel opgeslagen worden (vanavond komt het laatste deel van de miniserie 'Jane Eyre' op tv, niet vergeten op te nemen voor zus die op vakantie is met Mathijs, grrr). Ondanks dat het bloggen op een website als vervanger voor je lieve neef geen halszaak is, vond ik het persoonlijk een eer dat hij me heeft gevraagd en stond het dus erg hoog op mijn 'to-do' lijstje. Toch ben ik het vergeten.

Net zoals ik vergeten ben de meterstanden door te geven aan Eneco. Waar slaat dit op, zal een lezer denken, nou: ik zit midden in een verhuizing. Ik en de al eerder besproken zus keren het ouderlijk huis de rug toe en gaan samen in Den Haag wonen, in een veel te duur appartementje in een rustige buurt met bejaarde buren links en rechts. Het is handig in een huis als je energie hebt. Verwarming of gas om op te koken. Die hebben we momenteel beiden niet omdat ik vergeten ben de meterstanden door te geven. Dit had twee weken voor de officiele verhuisdatum moeten gebeuren. Het is nu 30 dagen na de officiele verhuisdatum. U begrijpt dat Eneco niet blij met mij is. Ik vergat Eneco, die hoog op mijn to-dolijstje stond, maar vergat niet die ene verjaardagskaart te versturen of om vitamines te kopen voor 'the beast formerly known as kanarie' die zijn markergele veertjes door mijn kamer strooit vanwege de rui.

Is vergeetachtig zijn erfelijk? Het antwoord is 'ja' en je krijgt het van je vrienden. Vrijwel alle mensen die ik 'vriend' noem, zijn bij tijd en wijle verschrikkelijk vergeetachtig. Ieder is echter vergeetachtig op zijn eigen manier: het ene vergiet is de andere niet, zullen we maar zeggen. De een haalt steevast data door elkaar (verjaardagen bijvoorbeeld: krijg ik op 4 mei een verjaardagscadeau terwijl ik op 6 oktober verjaar), de ander schrijft alles op haar hand op maar niet te vergeten wat ze moest doen en in welke volgorde. Weer een ander vergat steevast het huiswerk, maar dat was selectieve vergeetachtigheid. En ik vergeet de dingen die er toe doen en herinner me de nutteloze karweitjes.

Ter verdediging wil ik nog zeggen dat ik de meterstanden heb doorgegeven aan Eneco en meteen groene stroom heb aangevraagd. Dat was ik namelijk nog vergeten...

4 opmerkingen:

Anoniem zei

En Dus Uiteindelijk Geblogd! Dat is ook wat waard.

Anoniem zei

Hè gelukkig, je bent er nog. Leuk stuk!

Anoniem zei

hm, ik maak altijd een handig lijstje van de dingen die ik moet doen. handig, want als ik dat lijstje na een paar dagen toevallig terugvind, is het een lijstje geworden van de dingen die ik vergeten ben te doen. zo hoef ik nooit iets te onthouden ;-)

Anoniem zei

Dat van die handen is heel herkenbaar. Ik schrijf alles erop. Maar je komt ze ook overal tegen.

Meestal is er zo'n stukje tijd tussen het bedenken wat je moet doen en het moment om dat ook echt te doen. In die tijd fiets ik naar huis of zit ik in de trein. Al die tijd zie ik dan die hand.

Hartstikke handig.