En dan uiteindelijk een stapelgedicht met uitsluitend dichtbundels. Het ultieme gedicht dus.
De vertraagde boodschapper
Verdachte sta op
sta op en wankel
voorbijganger.
Hier is de tijd
hakkel je, hakkel je.
Morgen is weer geen andere dag
Winter lijkt het wel
in dit laagland
Het ijzelt in juni
De tijd staat open
Stof bedekt niet.
dinsdag 18 september 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Inderdaad, het ultieme gedicht. Prachtig.
Prachtig!
Een reactie posten