dinsdag 30 oktober 2007

Laika (door Bibi)

Gewaardeerde luisteraars. Hier volgt een radiofilmpje. Ik heb vandaag verder niet veel woorden nodig. Zaterdag 3 november is het precies vijftig jaar geleden dat Laika voor ons de ruimte in moest. Sinds ik het kinderboekenweekgeschenk schreef staat de Spoetnik II op het beginscherm van mijn computer. Tot op heden heb ik die foto niet kunnen vervangen door iets anders, iets vrolijkers. Ik kan het niet vergeten en ik wil het ook niet vergeten. Laika is voor mij het symbool voor alle dieren die terechtstaan voor onze onuitputtelijke hang naar uitbreiding, naar kennis en verrijking.

14 opmerkingen:

Anoniem zei

Na zo'n filmpje probeer ik altijd heel hard dingen te denken als "Laika is wel een heldin geworden" en "anders was ze toch snel een eenzame hongerdood gestorven, nu heeft ze tenminste heel veel aandacht gekregen" en "er zijn wel mensen gestorven voor minder".
Maar die prop in mijn keel blijft wanneer ik denk hoe Laika stierf (wat te horen is in het filmpje - of het is suggestie, maar het klinkt erg naar).
Ik ben blij dat ze voortleeft in jouw boek, en daar wil ik aan denken. Niet teveel aan hoe ze stierf.

Anoniem zei

Wat een filmpje, Bibi. Heel goed dat je het er op hebt gezet. Er zou eigenlijk een Internationale Laikadag moeten zijn.

Anoniem zei

Ik kruip juist helemaal ín het brein van dit diertje. Als een magneet word ik er naar toe getrokken om me voor te stellen hoe ze zich moest voelen… en Laika voelt het wrede einde volgens mij, want ze is zo nerveus.

Anoniem zei

Waar dieren al niet voor gebruikt worden. Het is eigenlijk een schande, maar uiteindelijk worden we er allemaal beter van...

Verder kan ik mn ogen in dit filmpje niet afhouden van de mevrouw, wat een mooi haar, en bril :D

MetDeZachteG zei

bah. ik kon niet heel lang kijken en haakte tijdens de mevrouw met de bril af, ook omdat Nino de kamer binnen kwam en zei "nee, dit wil ik niet horen!" waarop ik schrok. naar dode monnikken in Burma kan ik wel kijken (zij het zeer kwaad ook en met een gevoel van machteloosheid), als het om dieren gaat branden de tranen meteen los. ik maak een link naar Bibi's bijdrage over Laika op het volkskrantblog waar ik sinds eergister wederom wat wees-bewust en-handel-voor-een-betere-wereld bacillen hoop rond te kunnen strooien.
Heb trouwens mooie koeienfoto's gemaakt waarvan ik de linkjes misschien strakjes in een reactie achterlaat.

Anoniem zei

Hoi allemaal, ik realiseer me dat het niet vrolijk stemt maar wegkijken kan ik niet. Zeker nu het precies 50 jaar geleden is. Dank dat jullie toch naar het filmpje keken. En Ingrid, ik snap je reactie, maar ik denk dat Laika liever alleen verder had gescharreld dan dat ze onsterfelijk was geworden. Er zijn inderdaad veel mensen gestorven voor minder, en als ik morgen (zie Tessels stukje) onder een auto kom, dan sterf ik niet voor minder, maar zelfs voor helemaal niets.
We mogen niet de andere kant op kijken, want dan verandert er niets. De pijn van een ander voelen helpt ons in actie te komen.

MetDeZachteG zei

http://www.volkskrantblog.nl/bericht/163279

en ik ga dadelijk als Nino de kamer uit is, toch naar het hele filmpje kijken.

soms trekt een koe de aandacht. niet omdat ze joehoe! roept of druk is. het was zoals ze keek en stil stond. en later een beetje bewoog. zelfs de honden werden er stil van en keken naar haar op.

http://www.writingaffairs.com/koeien.jpg
http://www.writingaffairs.com/koeien2.jpg
http://www.writingaffairs.com/koeien3.jpg
http://www.writingaffairs.com/koeien4.jpg
http://www.writingaffairs.com/koeien5.jpg
http://www.writingaffairs.com/koeien6.jpg

Anoniem zei

Lieve Bibi, nog even een PS (voor de duidelijkheid): ook ik vind het juist goed dat je dit filmpje erop zet. Het hoeft niet allemaal leuk te zijn, dingen die je raken zijn nodig en soms word je er triest van en ook dat moet. Bij sommige dingen, die zeer raken (net als Jeska leefde ik me erg in), merk ik dat er meteen een soort beschermingsmechanisme in werking treedt. De dingen die ik dan denk, zijn om me te troosten vermoed ik. Hypocriet? Nep? Misschien. Een warme jas in de koude buitenwereld. Ik ben al zo vaak dun gekleed.
Dus blijf je wakkerschuddende triest- of vrolijkmakende stukjes zo plaatsen. Ik blijf ze lezen. En bibber en ril. En denk. En trek dan soms even een warme jas aan omdat ik het anders te erg te pakken krijg.

Anoniem zei

Gina, wat een mooie koeien! Ik had ze van de zomer in Frankrijk als buren. Heel prettig. Nooit herrie, geen geklus, alleen wat rustig herkauwen. Soms een huppeltje in de wei. Een genot om naar te kijken.

Anoniem zei

Hoi Ingrid, een warme jas hebben we allemaal nodig, dat is zo, maar soms moeten we de kou toelaten om niet te vergeten dat anderen vernikkelen. Gelukkig schreef je je PS.
Hoi Gina, ik kom niet bij de foto's. Wat doe ik verkeerd. Ik wil ze zo graag zien!!!

Anoniem zei

Bibi, ik stuur je de foto's wel even in een mail. Dan kun je ze zien. Ze zijn te mooi om te missen!

Anoniem zei

Heel graag, want ik wil ze helemaal niet missen.

Anoniem zei

Hee, wat een mooie dames Gina. Ik heb ze nu gezien. Belgisch blauw en Blonde d'Aquitaine. Dank je wel.

MetDeZachteG zei

hoi Ingrid en Bibi... bedankt voor het doorsturen van de foto's en dat ik nu weet welk ras het is, klinkt mooi.
en ja, ze waren erg leuk om bij stil te staan, letterlijk en figuurlijk. ik vind het trouwens erg knap hoe verschillende diersooren bij elkaar in de wei kunnen zonder elkaar aan te vallen ofzo. daar kunnen wij mensjes nog veel van leren, grinnik. koeien, ganzen, kraaien, varkens, ezeltjes, kippen, hanen.. kleine katjes... ik zag het van de zomer en vond het heel wonderlijk.