Op woensdag ben ik thuis. Vrij, althans, zo voelt het een beetje. Het is de bedoeling dat ik op die dag de kinderen naar school breng, mijn bijdrage lever in het huishouden, de kinderen weer van school haal, met ze eet, ze naar zwemles breng en dat ik de boodschappen doe.
Een overzichtelijke invulling van de dag.
Gek, misschien, maar ik had het mij anders voorgesteld. Het brengen en halen van de meiden naar school, daar had ik wel een beeld bij, maar ik dacht dat de rest van de dag wel een beetje in het teken zou staan van lekker luieren, een boek lezen, een blogstukje schrijven, etcetra etcetera.
Hoe anders is de praktijk.
Tegen half acht 's ochtends worden we wakker. Maud en mevrouw Abbink staan op. Mijn hoofd staat in de "ik ben vrij"-modus, dus uit bed komen is een probleem. Sophie heeft dat probleem dagelijks. Als ik om kwart voor acht dan toch maar besluit om uit het warme bed te stappen begint, voor mijn gevoel, mijn "vrije" dag. Met een slaapdronken Sophie naar beneden. Mevrouw Abbink vertrekt naar haar werk. De meiden krijgen ontbijt. Ik eet zelf ook wat, neem een douche en kleed me aan. Inmiddels is het tien over acht. Over twintig minuten moeten de meiden op school zijn. Maud is al naar boven om zich aan te kleden. Sophie heeft in de tussentijd één hap van haar boterham gehad. Ik spoor haar aan om sneller te eten. Om tien voor half negen is ze klaar. Ondertussen heb ik haar kleren van boven naar beneden gehaald. Ik kleed haar aan -hoe krijg je met een treuzeltechniek iedereen in beweging en hoef je zelf niets te doen-. Inmiddels is het te laat om nog lopend naar school te gaan en te koud om te fietsen. De auto dus. Vierhonderd meter verder komt mijn Volvo V70 -2.5, 185pk, 1500kg en rijdt 1 op 8 als ik mazzel heb- gierend tot stilstand - ik plant aan het eind van het schooljaar 10 bomen, ik zweer het!-
Om één minuut voor half negen zitten de meiden in de klas.
Thuisgekomen, kan ik net twee bakken koffie drinken, terwijl ik ondertussen de huishoudelijke taken op mij neem. Ik heb vier uur geen meiden om mij heen. Er is iets serieus mis met de tijd, want gevoelsmatig heb ik ongeveer een half uur.
Om kwart over twaalf sta ik bij de sporthal -wederom auto- om Maud op te halen van gym. Om drie voor half één komt ze naar buiten, rennen we naar de auto, snijden we -met die auto- drie dorpsgenotes met rollator en komen wederom gierend tot stilstand op de parkeerplaats bij de school; "Sophie, ik hoor je vader al komen".
Thuis snel een boterham, dan naar zwemles (auto, want in Kollum). Na de zwemles naar de bieb en de kaasboer. Dan eten koken -fijn dat die vaatwasser nog niet leeggeruimd is- en bij thuiskomst van mevrouw Abbink de vraag: "Lekkere vrije dag gehad?"
Conclusie:
Ik heb geen vrije dag, ik regel mijn zorgtaken bijzonder slecht, ben verantwoordelijk voor een enorme uitstoot van broeikasgassen en een gevaar voor mijn dorpsgenoten.
Ik denk dat een au-pair een oplossing is, maar dat mag dan weer niet van mevrouw Abbink. Tsss.
Dag lieve Cannaluisteraars, dit was het weer voor deze week.
10 opmerkingen:
Je vergeet te vermelden dat je je kinderen ontdoet van beweging, door ze naar school te brengen (zegt de gymjuf.... :-) )
En dat je veel te lange stukjes schrijft. Die tijd had je ook kunnen gebruiken om de fiets te pakken. Of een wasje te doen.
En een oude au pair, een zogenaamde au mère, mag dat ook niet?
Misschien eindigen au meres vanzelf dans la mer als ze in Huize Abbink worden aangenomen?
Is dit time-managmentprobleem altijd aanwezig of alleen in deze periode? Bij mij is het in september altijd prima. Dan begint er van alles en is mijn hoofd nog rustig. Twee maanden later is dat dan helemaal veranderd zonder dat ik door heb gehad wanneer.
@ Kees: ik hoef geen au mère.
@ Frank: het is meer dat ik verwacht had een vrije dag te hebben en dat dat in de praktijk nogal tegenvalt. Dat was vroeger toch beter geregeld, toen was de man nog koning thuis.
@Astrid: mijn kids krijgen genoeg beweging als ik ze uitlaat ;)
@ Betje: empathie? Does that ring a bell? Haha
Zo lang jij niet geinteresseerd bent in een au mère voel ik heel veel empathie voor mevr. Abbink.
Als je je kinderen nou gewoon de avond ervoor al aankleedt en ontbijt geeft? Dan heb je de volgende ochtend iets meer tijd.
Is ook beter voor het milieu.
Hoe staat het met je eigen conditie dan?
@ Astrid: 21 oktober 2007, marathon van Amsterdam in 3.29.31. Ik klaag niet.
oh.... :)
Een reactie posten