Ik was ´s avonds een boek aan het lezen. Het was best wel een eng boek. Het gaat over een vrouw die werkt met gestoorde criminelen. Op een dag is ze aan het praten met een verdachte, opeens springt hij op en trekt een mes. Het mes laat een litteken op haar gezicht achter langs haar mond. Die nacht heb ik een nachtmerrie dat ik zo’n litteken heb over mijn mond heen. Ik kan niet meer praten, niks meer. Ik denk de hele tijd over wat ik niet meer kan nu ik zo’n litteken heb. Een echte nachtmerrie dus.
De volgende dag brandde ik de bovenkant van mijn hand aan de oven. De brandwond is een rechte streep. Op school gaat alles normaal. Iemand tekent op mijn hand wat wel vaker voorkomt. Ik kijk naar mijn hand en zie een meisje met een strikje in haar haar. Als ik beter kijk zie ik dat mijn kleine brandwond op mijn arm de mond vormt van het meisje. Precies zoals ik had gedroomd. Ik schrok heel erg natuurlijk. Want degene die het had getekend wist natuurlijk ook niets over mijn nachtmerrie van die nacht.
Als je zoiets meemaakt denk je toch is dit toeval of het lot? Ik denk nog steeds dat het toeval is. Ik bedoel: het kon toch niet zo zijn dat dit moest gebeuren? Ik blijf denk ik voor altijd geloven dat het lot niet bestaat.
5 opmerkingen:
Wat een eng gegeven, Tessel. In het (nood)lot geloven lijkt mij ook heel moeilijk, maar dit was wel een heel spannend toeval, toch?
Toeval kan erg ver gaan.
Ik kwam ooit een leuke dame tegen die me aan iemand deed denken. Maar zoiets zeg je natuurlijk niet (´He, jij lijkt op een vriendin van mij.´) Maar het werd een steeds leuker gesprek en uiteindelijk zei ik het toch. Vervolgens vertelde zij op haar beurt weer dat ik op iemand leek die zij kende. Maar we noemden geen namen. Hoe groot is de kans dat je die personen kent? Nihil.
Maar aan het eind van de avond bleek dat zij de vriendin die ik bedoelde wél kende. Sterker nog, zij vond al die tijd dat ik op de broer van die vriendin leek.
Soms lijkt iets zo toevallig dat het eng is. Ik denk dat iets pas betekenis krijgt als je als mens er een speciale betekenis aan geeft.
Ik herinner me nog dat ik voor het eerst las over causale verbanden. Heel spannend vond ik dat!
Een interessant vraagstuk, Tessel!
Spooky, maar wel mooi geschreven spooky!
Mooi stuk, Tessel! (en ook een heel mooi bijpassend plaatje)
Soms kom je zoveel toeval tegen, dat je toch geneigd bent er betekenis in gaat zoeken. Dat maakt het meestal juist leuk, of spannend. Of troostrijk.
Ik denk niet dat ik in het lot geloof, maar ik vind het tegelijk veel te leuk om onverwachte verbanden te zien.
Een reactie posten