Hallo (door Albert)

Goedemorgen mensen van het heelal, Bibi heeft even geen tijd, dus pop ik even op. Niet dat ze dat goed vindt, want ze heeft het me niet gevraagd, maar ze merkt het toch niet, want als zij bezig is dan is ze bezig weet je wel? Ik bedoel dat als ze niet thuis is dat ze dan ook lichamelijk niet thuis is, of hoe zeg je dat. Maar zij is de schrijfster hè? Ik niet. Ik ben niks geworden uiteindelijk. Te veel X-chromosoom, of Y.
Maar waar ik eigenlijk heen wil, nou ja ik ga nooit ergens heen, ik heb geen heen, ook geen terug, ik ken alleen het woordje volg, maar goed, wat ik wou zeggen hier, nu ze eindelijk een keertje afwezig is, want dat is lastig hoor, voordat zij ergens eens een gaatje laat vallen dat een ander aan het woord kan komen, maar dat wou ik alleen maar tussendoor zeggen, nee waar ik het even over wilde hebben, of nee, wat ik wilde meededelen, wat klinkt dat deftig, en ik ben niet deftig, Bibi wel, alleen daar wil ze nooit voor uitkomen, maar goed, ik wou jullie luisteraars, volgen jullie me nog?, vertellen dat, God hoe vertel je zoiets, dat ik, Albert, dus die jongen met te weinig X of Y, waarvan Bibi denkt dat het een moppentapper boven een bierglas was geworden, een rotzakje, nou ja, dat moet ik haar vergeven sinds ze een boek heeft geschreven over rotzakjes, maar goed, ik raak de draad weer eens helemaal kwijt, hoe doet ze dat toch, dat je een verhaal vertelt met een kop en een staart, maar oké, dat ik Albert, dus van die mislukte chromosomen, dat ik, wacht even een slokje nemen, nee geen bier, joh, wat denken jullie wel, ik wou gewoon zeggen dat ik, Albert, dat ik besta.
Dat ik besta.
Ik besta.
Ik besta.
Fantoombroer. Ik was er, en ik ben nooit weggegaan. In haar schaduw ben ik iemand met zeer ingedeukte X- of Y-deeltjes. Ik ben schadespecialist van beroep. Ik bekijk kapotte dingen en stel dan vast wat de pech is. Jullie denken dan meteen aan auto’s maar het gaat om andere schade, schade die jullie helemaal niet zien aan de andere kant van de fantoomlijn, maar daarmee zal ik jullie niet vervelen, maar dit wou ik toch even loud and clear in de ether hebben.
Zo dan, en nu niet denken dat alleen Bibi dat heeft hè, jullie hebben allemaal fantoomlijntjes uitstaan naar weggedrukte en overwonnen broertjes en zusjes. O, daar is ze weer, ze komt eraan, ja ze was even de hond uitlaten en ze is er verder ook helemaal niet bij, ze vraagt zich af of wit nu juist wel moet op tv, of rood, of blauw, van dat soort aardse zaken, ik zou zeggen: wees een beetje doorzichtig, maar ja, ik kan schreeuwen wat ik wil, mijn stem komt nergens, ze hoort hem wel hoor, jullie allemaal, jullie horen die fantoomstemmetjes best, maar luisteren, ho maar. Och, daar ga ik weer, ik word weggedrukt, ze kmt wr bnnen, kwens jlli n gd dag, **#2 jksgak;