In het dorp waar ik woon wordt, altijd in de laatste week van de zomervakantie, "de Spelweek" gehouden. De kinderen van 4 t/m 6 gaan alleen 's ochtends spelletjes doen. En de kinderen van 6 t/m 12 bouwen 's maandags hutten, waar ze de hele week in bivakkeren. De rest van de week doen ze allerlei spellen, hebben ze disco en slapen ze een nacht in de hutten.
M. is 6 en mocht dus kiezen. Zij en haar twee vriendinnen kozen voor het hutten bouwen. En ze hebben een hut! Op maandag in elkaar getimmerd met behulp van twee vaders en een moeder.
Ruim 80 kinderen en een evengroot aantal ouders staan op maandag klaar voor een enorme bult met pallets, deuren en andersoortig hout.
Alleen hamers en spijkers zijn toegestaan. Een ochtend lang hoor je in het hele dorp het geluid van kinderstemmen en getimmer.
Het mooie is dat alleen al door zo'n hut, je kind in een paar uur tijd verwildert. M. is normaal heel erg netjes, maar ik herkende haar niet meer terug. Ze is zomerbruin, draagt een spijkerbroek met verf, gras en moddervlekken en een hemd. Haar haar is los.
De kinderen leven een week van lucht, zo lijkt het wel. En alleen maar spelen.
Dit zijn, volgens mij, de herinneringen die altijd bij je blijven. Voor M. is deze week voor altijd.
Ik ben jaloers. Deze week heb ik last van heel veel zomervakantiebeelden uit de jaren '80.
3 opmerkingen:
Oeh. Wat mooi. En ik wil ook wel zo'n woning. Ik ben momenteel dringend op zoek naar een nieuwe studentenkamer - misschien kunnen M. en de twee vaders en de moeder ingehuurd worden om op een (nog te ontdekken) vrij kavel in Amsterdam nog zo'n hut te bouwen...?
Wat leuk. En wat echt, een verwilderend huttenkind. Ja, die herinnering is voor altijd. Zoals ik me altijd de uitspraak van mijn opa herinner, wanneer oma mopperde over vuile vakantiekleren (maar zij deed dan ook de was): "Een schoon kind is een ziek kind."
Een van de redenen dat ik mijn vak zo mooi vind is dat ik heen en weer kan vliegen tussen mijn volwassen-ik en mijn kind-ik
Volwassen zijn valt soms niet mee en dan is die kinderwereld, die je vroeger zo bewust hebt opgeslagen, heerlijk toeven. (ik heb laatst b.v. weer eens geknikkerd, echt leuk!)
Dus druk je dochter op haar hart dat ze áltijd een beetje kind moet blijven!
Een reactie posten