Sprintje onderlangs XI (door Alexander)

* Ik was vrijdag bij de tandarts. Daarvoor moest ik terug naar het dorp waar mijn ouders wonen, het -

* Prrrsshj, ja hoor, tjonge, zucht, ik was er al bang voor, er breekt toch nog een Guatemala-nawee door mijn sprintje heen. Want ik heb nog nauwelijks iets geschreven over het culturele leven in Guatemala. Lezen doet men over het algemeen niet in Centraal-Amerika, de enige mensen die je met boeken ziet zijn toeristen of studenten - en als we lazen op dorpspleintjes vroegen gesprekjeshengelaars ook altijd of we aan het studeren waren. Maar muziek dan. Men luistert er zeker wél naar muziek. Twee hits waren er zo vaak te horen dat ze het verdienen hier op Canna uit de jukebox moeten knallen.

SI ALGUNA VEZ - Eddy Lover & La Factoria
Jonge mensen houden van reggaeton, de muziekstijl die een sloom sambaritme, DOENGdetik...tik, door blingblinghiphop mixt. Puerto Rico is de bakermat van de reggaeton en daarvandaan komen dan ook de artiesten die de onverbiddelijke jongerenhit van deze zomer zingen. Het is behoorlijk foute muziek, zouden wij zeggen. Een slap washandje van een jongen, een gladjanus met blingkettingen en glimzonnebril, kwijlt tegen zijn vriendin dat hij zo'n spijt heeft van zijn slippertje. Je kunt een teiltje onder je computer houden, dan zit het binnen 3 minuten vol met sentimentaliteit. Ondertussen laat hij zich omringen door forse, forsbetietwerkte juffrouwen die voornamelijk uit zwoele lippen en zwarte krullen lijken te bestaan. Het is een echte aanrader dus. Iedere jongere die ik tegenkwam vond het prachtig.

DE RODILLAS TE PIDO - Los Alegres de la Sierra
Maar iedereen die niet jong meer was luisterde ook naar muziek. Bij voorkeur naar muziek afkomstig uit een autoradio waarvan de bas veel te diep was afgesteld, zodat het lekker kraakte. En dan het liefst meteen na het journaal van zeven uur 's ochtends dit nummer. Je wist niet dat dit soort muziek bestond: een combinatie van een stevige hoempabas, een jodelende accordeon en een stelletje boerse gleufhoedgangsters die de begrippen 'kopstem' en 'stoer doen' en 'gitaarmuziek' opnieuw definiëren. Geniet ook van de clip.

* Bovenstaande muziektips waren overigens puur om cultureel-antropologische redenen. Niet om COLA-redenen. Nu we het daar toch over hebben: het is vandaag maandag, muziekdag, dus heeft er iemand nog tips van mooie muziek?

* Maar ik was dus vrijdag bij de tandarts. Daarvoor moest ik terug naar het dorp waar mijn ouders wonen, het dorp van mijn jeugd, mijn basisschool en van mijn tandarts dus. Er waren een paar dingen veranderd daar. Ten eerste merkte ik op mijn fietstochtje van treinstation naar tandarts dat banketbakkerij De Jong niet meer bestond. Er zat nu een toko. Ik had vroeger in de klas gezeten bij Mark, de jongste zoon van de banketbakker. Ten tweede had de tandarts een nieuwe assistent. Die ik herkende. Het was Ria. De moeder van Mark, de vrouw van de banketbakker, die schijnbaar een tweede carrière in de tandheelkunde was begonnen. Ze leek nog in opleiding - de röntgenfoto's die ze nam van mijn kiezen, moesten na veel gezucht en gesteun van tandarts Aad opnieuw.