Ik ben alweer meer dan een week terug, zelfs al weer in een ander buitenland geweest, maar ik heb nog naweeën van mijn reis naar Guatemala. Ik hoorde daar op de voorlaatste dag een kouderillingenverhaal. Ik hoorde het van een Amerikaans stel, die het weer van Guatemalteken zelf hadden gehoord. Voeg naar eigen smaak korrels zout toe, dat doe ik ook.In september zijn er presidentsverkiezingen in Guatemala. Dat kon ik niet missen: overal staan billboards, hangen aanplakbriefjes, overal verkiezingsposters, langs bergweggetjes zijn de rotsbrokjes in de berm zelfs beschilderd met geelwitblauwe partijlogo’s. De meest opvallende is de campagne van de Partido Patriota. Hun lijsttrekker, Otto Pérez Molina, een grijze ex-militair met grauwig vel rond zijn ogen, poseert met een feloranje overhemd en doordringende ogen. Naast zijn hoofd staat in kapitalen: vota con mano dura! Stem met harde hand! Het logo van de partij is een gebalde vuist.
Het is een partij met een luchtje. Een onfrisse partij, een enge partij. De harde hand wordt zeer serieus genomen. Een van de dingen waar de harde hand van Pérez Molina mee zal afrekenen, is een golf van geweld die de hoofdstad van Guatemala al maandenlang teistert. Chauffeurs van chicken buses worden gewelddadig overvallen en gruwelijk vermoord. Er lijkt een bende achter te zitten. Al vele tientallen chauffeurs zijn dood, de overheid is machteloos.
Maar het zal de Partido Patriota wél lukken om een einde aan de geweldsgolf te maken, is het verhaal, het kouderillingenverhaal. Want die partij zit zelf achter het geweld. In het campagneteam zit namelijk een man die bekendstaat als een van de machtigste en smerigste spin doctors ter wereld. Hij hielp Nixon en Bush, zijn meest recente succes was voor een kandidaat-van-de-harde-lijn in El Salvador.
En de geschiedenis uit San Salvador lijkt zich in Guatemala te herhalen. Ook daar werden buschauffeurs vermoord in de hoofdstad, en ook daar zou er geen bloed meer vloeien als de mensen op die en die ex-generaal-met-zijn-harde-hand stemden. Het lukte. Zijn harde beleid had zijn vruchten afgeworpen, juichte de president. Lof, lof, veel lof kwam hem toe, vond hij. (Er werd dus geen bloedgeld meer overgemaakt naar de ingehuurde bende.)
Ondertussen priemt de blik van Otto Pérez Molina over Guatemala. Misschien heeft de enge spin doctor die ook wel bedacht, die priemende ogen. Die man, met zijn fleurige oranje shirt en het vrolijke campagneliedje ('Er komt verandering! Er komt verandering! Met Otto Pérez Molina! Hij zal mijn president zijn! Hij zal mijn president zijn!', hier), wordt misschien president van Guatemala.
5 opmerkingen:
Alexander, ik ben zo benieuwd hoe je aantekenboekje er nu uitziet! Van onder tot boven volgeschreven? Heb je het toch nog aangedurfd hier en daar tekeningetjes te maken?
En wat een verhaal.
Hoe zijn eigenlijk de burgers, de gewone man in de straat onder deze vorm van angst aanjagen. Is niet iedereen heel argwanend naar elkaar toe?
Wat een schurk, als hij het moet hebben van bedrog en intimidatie. En alleen de naam van die partij al... Echo's uit de geschiedenis, en de bijklank van bepaalde partijen dichter bij huis.
Het lijkt me toch soms een heel wrang gevoel om vakantie te houden in een land waar je zoveel armoede en bewust in stand gehouden misstanden ziet. Maar gelukkig heb jij je ogen goed de kost gegeven.
Wat een angstig idee: dat de geschiedenis gedeeltelijk gemaakt wordt door spindoctors. Gruwelijk.
Goed stuk, Alex!
Vooral ook een akelige gedachte dat de toekomst gedeeltijk gemaakt wordt door spindoctors.
@ Jeska: Mijn aantekeningenboekje is tot op de allerlaatste pagina vol. Dat was de laatste paar dagen nog even plannen en priegelen, maar zeer bevredigend uiteindelijk om in het vliegtuig de laatste punt te zetten. Bijna alsof het een boek is dat af is. En tekeningen, nee, daar heb ik me niet aan gewaagd, ik wilde mijn boekje móói houden.
En de burgers discrimineren elkaar (zoals ik al schreef in een van mijn verhalen) en argwanen politici heel erg. Mijn leraar Spaans, René, wist echt niet wat hij moest gaan stemmen bij de volgende verkiezingen. Altijd zeggen ze weer dat ze alles gaan verbeteren, zei hij, maar álles is ten eerste te veel om te verbeteren, dus schieten we netto onmerkbaar weinig op en wanneer er prioriteiten gesteld moeten worden sneuvelen er altijd wel onmisbaar belangrijke geldstromen, en ten tweede vallen alle politici toch weer voor corruptie. Als er verkiezingen zijn geweest betekent dat een uittocht van de ministers van de vorige regering. Die vluchten naar Mexico, waar ze niet vervolgd worden voor hun corrupte ministersverleden.
En ik heb dan ook een vaag vermoeden dat het spotje van de Partido Patriota (zie de link in mijn stukje) in scène is gezet. Toch in elk geval deels.
@ Teuntje: Bewust in stand gehouden misstanden, ja, die zijn erg om te zien. René mijn leraar vertelde dat hij nooit al zijn inkomen aan de belasting opgeeft. Omdat hij dan zo veel belasting moet betalen dat hij echt nooit een klein kapitaaltje kan opbouwen. Maar ja, dan heeft de regering weer minder geld om eventueel goede dingen mee te doen. Eventueel, want er verdwijnt ook veel geld in onrechtmatige broekzakken...
Ja, nou hou ik op, hoor.
Een reactie posten