Couchsurfers 2 (door Frank)

Beste luisteraars,

ik ben een dag te laat. U zult wel denken.
Maar dat heeft een goede reden.

Ik heb veldwerk gedaan. Onderzoek naar het fenomeen couchsurfers. Vorige week schreef ik er al over en nu heb ik het meegemaakt. De volgende stap wordt die van de grote zomertour door de banken van Nederland, maar nu ben ik eens gaan kijken hoe dat nou in z'n werk gaat, couchsurfen.

L. kreeg twee fransen op bezoek. Ze dacht dat het twee jongens waren maar het bleken een jongen een meisje te zijn. Het meisje heette Mildred. Voor mij betekent dat automatisch Engelse dame op leeftijd, maar dit was een franse twintiger. De afspraak voor de Burger King liep al gelijk in de soep omdat zij niet wisten dat wij wij waren, maar toen we elkaar eenmaal gevonden hadden hebben we gesprekken gevoerd in drie talen door elkaar.

Het was alsof ik vrienden van L. ontmoette, alleen kende ze die zelf ook nog niet. Mijn grote twijfel was eigenlijk dat je geen idee hebt wie je in huis haalt met zoiets, of als couchsurfer dat je niet weet waar je terecht komt. Dat viel hartstikke mee. Je blijkt profielen te kunnen bekijken en hebt natuurlijk van tevoren contact. Ze waren eigenlijk harstikke leuk.

Zij was duidelijk de baas en hij bromde daar een beetje tegenin. De grote attracties van Utrecht blijken te zijn:
-het eten. Ik heb ze uiteraard naar de goede eetplekjes gebracht en overal werd in geprikt en aan gesnuffeld. Fransen hebben dus een gezonde nieuwsgierigheid als het om eten gaat. Ze hebben oliebollen en bitterballen geproefd.
-het zandmodel van de Dom-kerk zoals die was voor het middenschip werd verwoest.
-maar vooral de bussen met dubbele harmonica. Zo stilletjes als hij kon zijn, hier werd de fransman helemaal enthousiast van en hij ging onmiddellijk plaatjes schieten.

Tot zover uw reporter in het veld. Terug naar de studio.