Alexander had het er laatst over: hoe integreer je in een multi-culturele wijk?Ik woon ook in zo'n wijk, al ruim vijf jaar, en ik voel me er goed. Heb een fijn huis, met (vanochtend) sneeuwend wit uitzicht, en heel fijne buren. En ik ga naar het Turkse supermarktje even verderop, waarvan ik eerst dacht dat de eigenaren in een zee van chagrijn rondleefden, maar sinds ik opeens vriendelijk begroet werd door één van die eigenaren toen ik hem heel ergens anders tegenkwam, is de zee aan het splijten.
Ook hou ik van het nieuwe Noord-Afrikaanse snoepwinkeltje, waar de lollies gewoon met z'n vieren naast elkaar in de etalage liggen.
En verder trekt het doordeweekse leven vanzelf een aantal indrukken op je ogen. Ik noem er een paar:
Steeds nog moet ik denken aan het prachtige Marokkaanse meisje, geheel in wit gekleed, met een zedige zwarte hoofddoek, maar dwars over haar T-shirt stond in grote blauwe letters: ALLOCHTOON.
Geweldig. De Cleopatra van onze tijd.
En dan de taxichauffeur van gisteren. Hij kwam uit Pakistan en terwijl we al op mijn bestemming waren (mijn huis) legde hij me uit waarom de islam niet zonder het christen- en het jodendom kon. Dat de heilige boeken elkaar aanvulden en nodig hadden. Dat strenge moslims gek waren als ze de Koran fout interpreteerden - genoot de Profeet bijvoorbeeld niet van tamboerijnmuziek toen hij ooit ergens werd ontvangen? Dan mochten we nu ook dansen en zingen op onze eigen muziek - alle antwoorden kon je vinden in de Koran.
Maar hij vroeg zich ook af waarom we na Lubbers, Den Uyl en Kok nu opeens een moslim-discriminerende regering hadden. En hij wist het antwoord: door Amerika. Amerika zat sowieso achter al het kwaad in de wereld. En zéker achter 9-11. Want 9-11 was tenslotte het Améríkáánse alarmnummer. De bommen kwamen van binnenuit, en dat was ook al lang aan iedereen bekend en onderzocht, maar ja, de Amerikanen...
En waarom waren trouwens Nederlanders opeens bang voor de moslims? 95% van de taxichauffeurs is moslim, en toch stapten we gerust bij hen in de taxi! En... maar oh, zijn gsm ging en nu moest ik uitstappen want het was 'zijn lieve vrouw' en hij 'luisterde naar niemand beter dan naar zijn lieve vrouw.... dag meneer.'
En vanochtend, buiten.
Aan de overkant van mijn straat is een sloot, en die is dus nu wit en bevroren. Er zijn kinderen op aan het spelen, en ik zag ook een compleet (ik denk) Marokkaans gezin: gehoofddoekte moeder, vader met zwarte baard en vier hupsende kinderen. De ouders keken hoe hun kinderen vielen, gleden, opstonden en juichten. En ter aanmoediging riepen ze deze onsterfelijke, alles samenvattende zinnen, zinnen die volgens mij iedere noeste integreerder zouden moeten worden toegeroepen:
'Doe als Bambi! Als Bambi op het ijs!'
7 opmerkingen:
Owwww, wat een prachtige laatste zin. En wat een rustigstemmend verhaal. Als je dit leest dan besef je hoe je telkens als je naar buiten gaat wordt opgehitst. Hoe je steentjes tegen je hoofd krijgt die de vrede in je hoofd verstoren. Maar jij gooit met snoepjes Edward. Of nee, met vlokjes.
Ja, dat is heel, héél mooi.
Zeer met Bibi en Kees eens. En ik wil ook nog graag even de voorlaatste paar zinnen bejubelen, die zijn ook van een grote schoonheid. Prachtig stuk, Edward, dank je.
Mooi!
Zelf woon ik in een klein provinciaal stadje, in de wijk die door sommigen 'Klein-Marokko' wordt genoemd. Het is een wijk met flats. En ondanks dat er natuurlijk ook negatieve punten zijn te noemen (tja dat houd je als er veel mensen dicht op elkaar wonen) zie ik ook mooie dingen. En het ruikt altijd zo lekker als de ramadan is afgelopen!
Er zijn mensen die in mijn wijk 's avonds niet over straat durven, vanwege al die samengeschoolde jongeren (en ouderen) bij de ingang van de flat. Ik zie het probleem niet: ze groeten me vriendelijk en houden de deur voor me open.
En dan mijn buurman, nog niet zo lang in Nederland, het Nederlands nog niet zo goed machtig, maar mij altijd vriendelijk en enthousiast begroet met: "Ha Meissie!"
Een mooi voorbeeld van integratie vond ik de gehoofdoekte vrouw die naast mij stond in de winkel en een doos met kerstkaarten kocht.
Ik woon prachtig in mijn wijkje!
Heel mooi geformuleerd, Edward.
En het was werkelijk sprookjesachtig vanochtend, door de sneeuwvlokjes en de mooie zinnen wordt de wereld mooier.
Leuke/fijne/mooie gesprekken met regiotaxibestuurders:uit:
Afganistan Eerst vluchteling student nu vader en op de taxi We praatten over hoe mooi Afganistan ooit was en hoe het daar rook i.v.m the kite runner..
Eritrea. Kopt. Was aan het vasten mocht alleen maar rijst en graan. kreeg zijn recept van zijn (ingewikkelde koffie.)
Overvecht: religieuze marokaanse jongen. Over de liefde en hoe je vijf maal per dag bidt en hoe je dat op een taxi doet.(ogen knipperen mag ook.)
Turkije tijdens de ramadan over de familie maaltijd van de vorige avond.
Wachtend op taxi in hal ziekenhuis: kreeg van Indische mevrouw recept voor hartige rabarber.
Oren, ogen open en nieuwsgierig zijn levert verhalen op.
Veronica
Ja, Veronica, de werdl wordt rijker, en zachter, van het uitwisselen van verhalen. Wat mooi, jouw lijstje (toch ook een soort eindejaarslijstje!).
Het pleit ook maar weer eens voor een omgekeerde taxi-tv-serie: verhalen VAN taxichauffeurs!
Een reactie posten